Sieb, de allereerste geboren baby van 2020 werd niet genoemd

Sieb, de allereerste geboren baby van 2020 werd niet genoemd

Met een kopje koffie in de hand neem ik even de tijd om de krant door te lezen.

Mijn hart slaat over bij het lezen van een artikel (ED, 31.1.2020, Yolanda Sjoukes) over de allereerste baby van 2020 in een ziekenhuis. Dit jaar was dat Sieb, de zoon van T. en C.  C. was bevallen van een prachtig jongetje. Alleen: hij ademde niet. Diezelfde dag zag ze op een regionale website een ander kindje ‘benoemd’ als de allereerste. Het ziekenhuis had, met de beste bedoelingen, gekozen voor het eerste lévend geboren kindje en niet voor de échte eerstgeborene, Sieb. De ouders kregen oprechte excuses van het ziekenhuis en veel hulp en ondersteuning aangeboden . T. en C. hebben begrip voor de situatie getoond, maar wilden hun verhaal zo graag vertellen, want het voelt niet goed. Niet omdat ze alleen maar verdrietig zijn. Ze zijn ook zo trots, op hun zoontje dat ze samen hebben gekregen. Gecondoleerd en proficiat, zeiden mensen. En zo voelden de ouders van Sieb dat ook.

Zelfs anno 2020 zien we dat er nog steeds een taboe bestaat rond een baby, die levenloos ter wereld komt. Gelukkig kunnen levenloos geboren baby’s sinds vorig jaar wel worden ingeschreven bij de gemeente, zodat het niet meer is alsof ze nooit hebben bestaan. En terecht, want Sieb heeft zeker bestaan, maar is tot groot verdriet van zijn ouders en familie levenloos geboren .

Het geboortekaartje van Sieb is niet veel veranderd, er staan nu alleen heel veel sterretjes bij de zon. Plus die ene zin, die nooit toegevoegd had mogen worden: “Zo stil en verloren ging je weg”.

Dag lieve Sieb, rust zacht.